Φάτνη 3.600, αμοιβή σε κόρη κατασκευαστή για θέση συμβούλου 17.000, ανάθεση πολυτελούς λευκώματος 30.000 ευρώ... Είναι μόνο τρία από σημεία στα οποία στεκόμαστε για να σας δείξουμε ότι κάτι δεν πάει καλά στην Καλλιθέα...

Τι δεν έχει καταλάβει ο νέος Πρόεδρος της ΚΕΔΕ, και δήμαρχος Καλλιθέας, Κώστας Ασκούνης;... Τι δεν έχουν καταλάβει αυτοί που ψηφίζουν αυτές τις δαπάνες;...

Προ ημερών μια γυναίκα άστεγη κόντεψε να πεθάνει από το κρύο και ευτυχώς που βρέθηκαν δυό - τρείς δημοτικοί σύμβουλοι και κάποιοι περίοικοι και τσοντάρανε όλοι μαζί και την βάλανε σε ένα ξενοδοχείο για τις μέρες αυτές...

Ευτυχώς που εκατοντάδες πολίτες μαζεύουν κονσέρβες, ζυμαρικά, ρύζια, λάδια και ότι μπορεί ο καθένας από το υστέρημα του, για να πάνε σε οικογένειες που δεν έχουν ούτε ψωμί για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά...

Ευτυχώς που τρέχουν δυό αντιδήμαρχοι και μερικοί δημοτικοί σύμβουλοι να μαζέψουν ότι μπορούν για αστέγους, άπορους και πεινασμένους. 

Και πολύ δυστυχώς, άλλοι υπογράφουν δαπάνες επί δαπανών σαν να μην συμβαίνει τίποτα... 

Και πολύ δυστυχώς, η αντιπολίτευση παριστάνει την πεθαμένη...

Και πολύ δυστυχώς οι φορείς που μια χαρά αρπάζουνε τις επιδοτήσεις του δήμου έχουν βγάλει τον σκασμό, αντί να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή πολεμώντας αυτά τα φαινόμενα...

Οι καταγγελίες που δεχόμαστε όχι μόνο από πολίτες... αλλά και από στελέχη της διοίκησης του δήμου Καλλιθέας είναι φοβερές και τρομερές...

Αρκετές φορές έχουμε ανοίξει θέματα στην Καλλιθέα, περιμένοντας πάντα την στήριξη στα δημοτικά συμβούλια, αυτή τη φορά όμως δεν περιμένουμε και δεν θέλουμε την υποστήριξη κανενός. Για όσα θα γραφτούν, δεν έχουμε προσωπικά με κανέναν.

Δεν μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι στην πόλη που ψοφάνε στην πείνα, παιδιά που τα τρώει το κρύο γιατί δεν υπάρχει ούτε μισό ευρώ για πετρέλαιο, παπούδες και γιαγιάδες που κλαίνε γιατί είναι άδεια τα ντουλάπια και φορείς του δήμου να μοιράζουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ...
Τις θερμές ευχές μας για όσους δεν καταλαβαίνουν ότι όλοι έχουμε καθήκον να προστατεύουμε τους απόκληρους της κοινωνίας, να πεινάσουν έστω μια μέρα, να μείνουν άστεγοι μόνο μια μέρα, να κλάψουν τα παιδιά τους από το κρύο...