Ποιός δεν αισθάνθηκε άβολα, περίεργα, ένα μούδιασμα, μια αμηχανία βλέποντας τον δημοτικό σύμβουλο, Γιώργο Δεδούση, αντί να στρογγυλοκάθεται στο έδρανο του δημοτικού συμβούλου, να παρακολουθεί την συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου από τις θέσεις του κοινού.

Ο Δεδούσης εξελέγη με την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ το 2014 και παραιτήθηκε προ ημερών από την θέση του δημοτικού συμβούλου γιατί στις δημοτικές εκλογές του Μαϊου θα είναι υποψήφιος με τον συνδυασμό του Λασκαρίδη. Θα μπορούσε να ζητήσει να τον βιδώσουν με την καρέκλα, να κάνει λίγο το κορόιδο και να ξεχαστεί.

Πχ Γαλανόπουλος, Εμιρζάς, Πολυχρονίδης, Φωτόπουλος αν και θα κατέβουν με τον συνδυασμό Ασκούνη, δεν παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους, εφόσον εξελέγησαν με τις παράταξεις Ψαλιδόπουλου και Μαργαρίτη το 2014. Βέβαια, μπορούν να ισχυριστούν εφόσον όλοι μαζί ξεκίνησαν πριν απο μερικά χρόνια, μετά το πτώμα διαμελίστηκε, διασπαστηκε η παράταξη Ασκούνη με το κάθε μέλος να τραβάει τον δικό του δρόμο, και τώρα αυτοί επιστρέφουν στην πηγή, εντάξει σιγά τώρα. 

Ή, άλλοι δημοτικοί σύμβουλοι ας πούμε τους οποίους την φωνούλα δεν έχει ακούσει κανείς εκεί μέσα, σαν να 'χουνε πάθει ξεροκαταπιόνα, δεν παραιτούνται για να αναλάβουν καθήκοντα επιλαχόντες πιό ομιλητικοί.

Από όλους μέσα στην αίθουσα, από τον δήμαρχο, από τους αρχηγούς των παρατάξεων ο Δεδούσης άκουσε τα καλύτερα, όλοι του ευχήθηκαν καλή επιτυχία, του έδωσαν όλοι συγχαρητήρια για το ήθος του, για την στάση του στις συνεδριάσεις και την εποικοδομητική αντιπολίτευση.

Είχε πολύ καιρό να ακουστεί η λέξη: ήθος, τόσες πολλές φορές μαζεμένες μέσα στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου.